เกี่ยวก้อย 2

      ความรักของเด็กนักเรียนชั้น ม.ปลาย 

หลายคนมักจะมีภาพจำแต่กับรสชาติที่มันหวาน และมุมมองที่มีแต่ความใสๆอย่างเดียวเท่านั้น  จนบางทีตัวเราเองนั้นก็อาจจะหลงอยู่ในโลกจินตนาการที่เราสามารถเนรมิตทุกสิ่งอย่าง ได้ดั่งใจต้องการ จนอาจจะไม่รู้ว่าโลกแห่งความเป็นจริงนั้นมันเป็นเช่นไร?

         นิยาย “เกี่ยวก้อย 2”

ในวันนี้เราจะพาไปดูอีกมุมมองนึงที่หลายๆอาจจะไม่ค่อยคุ้นชินมากนัก กับเรื่องราวความรักของหญิงสาวคนหนึ่งที่เธอนั้นต้องเก็บความรักของเธอที่เธอมีต่อเพื่่อนสาวคนนึงที่เธอรักสุดหัวใจเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว พราว เด็กสาวช่างฝันที่ชอบการขีดเขียนเรื่องราวในจินตนาการของเธอลงในกระดาษเป็นชีวิตจิตใจ เธอนั้นรัก นุ่น สาวดวงตากลมโตเสียงหัวเราะสดใส คนที่พร้อมจะอยู่ข้างๆพราวเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่ช่วง ม.4 เป็นช่วงเวลาที่พราวนั้นย้ายเข้ามาใหม่แต่การเข้ามาครั้งนั้นทำให้นอกจากนุ่นแล้วเธอยังได้พบกับ กุ๊ก ที่เป็นหนึ่งในแก๊งสามคนร่วมกับ พราวและนุ่นอีกด้วย

     แต่น่าเสียดายที่ชีวิตจริงนั้นมันไม่เหมือนดังฝัน

แม้พราวจะรักนุ่นมากแค่ไหน แต่ก็น่าเสียดายที่เธอไม่ม่ีความกล้ามากพอที่จะยอมรับและพร้อมที่จะเดินเคียงข้างนุ่นโดยไม่แคร์สายตาใครหน้าไหน ซึ่ีงกว่าที่พราวจะรู้ตัวมันก็สายไปซะแล้วเธอได้สูญเสียนุ่นไปแล้ว สถานะของเธอกับนุ่นต่อจากนี้คงเป็นได้แค่……เพื่อนกันเท่านั้น  แต่นุ่นเธอไม่เคยปฏิเสธความรักของตัวเธอเองเลยแม้แต่น้อย และเธอก็รักพราวมากเหมือนกัน แต่เนื่องด้วย ณ เวลานี้หัวใจดวงน้อยๆของนุ่นในตอนนี้่เธอยังไม่สามารถเริ่มต้นใหม่กับพราวได้ ทำให้การเป็น เพื่อน กันในเวลานี้จึงดูเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเธอ แต่นุ่นเธอก็แอบหวังลึกๆว่าพราวจะยังรอเธอ และ…..สักวันเธออาจจะได้กลับมาหาพราวเหมือนก่อนอีกครั้ง

       จะว่าไปไม่ปแน่เรื่องราวจากปลายปากกาต่อไปนี้ของ ดุจดาว ที่เธอได้ตั้งใจเขียนมันขึ้นมา

อาจจะพาให้ทุกคนได้ย้อนวันวานกลับไปมองถึง ณ ช่วงเวลาหนึ่งของพวกเราทุกคนที่ครั้งหนึ่งเคยมีกันและกันเสมอ หลายคนอาจจะพลอยคิดถึง เพื่อนหลังห้องทีชอบเล่นอะไรไม่รู้อยู่ตลอดเวลา เพื่อนเด็กเนิร์ดที่วันๆเอาแต่เรียนๆแล้วก็เรียน คุณครูสุดเฮี๊ยบ โรงอาหารที่ใครเร็วกว่าคนนั้นได้ ห้องน้ำอันตราย เรื่องลับที่ไม่ลับอีกต่อไป ร้านโปรดประจำ บรรยากาศช่วงเวลาพัก เสียงพูดคุยจากเหล่าเพื่อนๆ การเล่นมุขสุดแสนจะแป้ก และไม่แน่ว่าถ้าหากคุณได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนจบแล้ว…..คุณอาจจะรีบอยากไปบอกรักใครสักคนหรืออยากที่จะใช้เวลากับใครสักคนในโรงเรียนนี้ให้คุ้มค่าที่สุดเลยก็ได้ 

     ทุกๆความรู้สึกที่เราเคยผ่านมันมาไม่ว่าจะเป็น ความสุข ความทุกข์ ความกดดัน ความกลัว ความเครียดต่างๆ

แม้มันจะมีทั้งดีและไม่ดีบ้างแต่เมื่อวันหนึ่งที่เราก้าวข้ามผ่านจุดนั้นได้แล้ว แล้วเรากลับมามองอีกทีบางทีเราอาจจะรู้สึกขำกับเรื่องราวครั้งนั้นที่เราประสบที่อยู่ก็เป็นได้ เพราะทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เราเคยผ่านมันมาในสมัยมัธยมนั้น ก็ล้วนแล้วแต่คอยหล่อหลอมให้เราเติบโตขึ้นเป็นตัวเราในทุกวันนี้นั้นเอง

ถ้ารักใครก็รีบบอกเถอะนะ…ก่อนที่จะไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว

      ส่วนพราวเธอจะทำยังไงต่อกับชีวิตของเธอต่อจากนี้ที่เธอต้องเดินไปต่อโดยไม่มีนุ่น และนุ่นเธอจะยังเหลือที่นึงให้พราวเหมือนก่อนอีกหรือไม่? 

ติดตามได้ในเรื่อง "เกี่ยวก้อย 2" กันด้วยน้า 

อ่อเกือบลืมไปเลยเรามาดูตัวละครในเรื่องนี้กันดีกว่าว่าจะมีใครบ้าง

(พราว) พราวฟ้า จำรัสไพศาล  

                          เด็กสาวช่างฝันชอบขีดเขียน ผู้จมจ๋อมอยู่ในโลกแห่งจินตนาการที่แสนสวยงาม

            แต่เมื่อวันที่ได้รู้ว่าโลกยังมีหลายเฉดสีที่เธอไม่รู้จัก พราวก็เริ่มต้นเรียนรู้และก้าวผ่านเรื่องราวอันมากมาย

     ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพ ความรัก ความผิดหวัง ความกดกัน ความกลัว รวมไปถึงสิ่งที่หัวใจของเธอต้องการอย่างแท้จริง

(นุ่น) วีรยา ก่อเกียรติภิรมย์

                   เจ้าของดวงตากลมโต เสียงหัวเราะสดใส และความจริงใจที่มีให้เพื่อนอย่างเต็มเปี่ยม

     เมื่อไหร่ที่เพื่อนทุกข์ใจ นุ่นจะคอยปลอบใจดูแลไม่ห่างไปไหน ส่วนเรื่องของหัวใจนุ่นคือเด็กสาวที่ไม่เคยกลัวที่จะรัก

  เธอรู้จักหัวใจของตัวเองดี และพร้อมจะจับมือคนที่เธอรัก แล้วก้วเดินไปพร้อมกัน

(กุ๊ก) ธิดารัตน์ เลิศศิริกุล

                 สาวน้อยผู้เป็นเจ้าของรอยยิ้มที่ใครๆก็ต่างชื่นชอบในความเป็นคนขี้เล่น ไม่จริงจังของเธอ

       เธอเป็นคนที่ไม่ยึดติดกับอะไรๆ ทั้งนั้นใช้ชีวิตให้มีความสุข เมื่อไหร่ก็ตามที่เพื่อนๆของเธอมีปัญหากัน

   กุ๊กจะเป็นคนที่คอยห้ามปรามเรื่องราวทั้งหมดเอาไว้ กุ๊กนั้นไม่ชอบความขัดแย้ง

---

Weitter Talk

เกี่ยวก้อย 2 คือ การแต่งต่อจากนิยายเกี่ยวก้อยที่วางขายในปี 2015 นะครับ

ไม่ได้มีเจตนาจะละเมิดลิขสิทธิ์นะครับ

แต่เป็นเพียงแค่ในมุมมองของผมว่าเกี่ยวก้อยภาคต่อในแบบจบสวยนั้นเป็นอย่างไร

ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้กันด้วยนะครับ :)